Ölüm! Sadece dört harften oluşan bu kelime sayfalarca kelimenin anlatamayacağı bir şeyi anlatıyor. Soğuk ve ürperten yüzüyle yazarken bile insanı huzursuz eden, tedirginlik veren bir kelime. Soğuk bir yüzü olduğundan mı yoksa konduramadığımızdan mı bilinmez hep uzağımızda tuttuğumuz bir gerçek aynı zamanda. Hayatın vazgeçilmez bir sonucu. Doğum kadar gerçek. Ama onun kadar sevimli ve güzel değil. mi? acaba? Devamını Oku
Etiket Arşivi ölüm
Şehitler Ölür mü?
Tutsak
….
Tutsak oldum kabuslara, yetmiyor nefes
Ağlıyorum, gözlerimde kan ile irin
Her dakika duyuyorum; içimde bir ses
Haykırıyor durmaksızın : Bu senin kirin !
Görünmeyen
….
Görünmeyen bir el var, sağ yanımdan dokunan
Uyan da kendine gel der gibi dürtüklüyor
Belki de bir duadır bu bilmeden okunan
Bilinmeyen bir yere ruhumu sürüklüyor
….
Ben Ölürsem
Ben ölürsem dostlarım günün birinde birden
Ağıt yakmayın sakın ağlamayın ardımdan
Okyanusa geçersem hayat denen nehirden
Yüreğinize bir gül takıverin adımdan
Her Şeyin Bir Sonu Vardır
Her şeyin bir sonu vardır. Her güzel şeyin bir sonu kesinlikle vardır… Güzellikler de çirkinlikler de elbet son bulur. Çirkinliğe tahammül edilmediği için sanki sona ermeyecekmiş gibi azap verir. Oysaki güzellikler ve iyi şeyler göz açıp kapayıncaya kadar biter, gider…
